Een ommetje waard. Ter ere van Katrien De Groote.

In de Loppemstraat, in de schaduw van het Brugse Belfort, trekken een beeldje en een paar poëzieregels de aandacht. De poort is een (private) toegang tot de tuin van het huis De Zomere ( 1479) in de Oude Zomerstraat, het vroegere huis van Jan Broes ( 1943- 2019) en zijn ex-vrouw Katrien De Groote (1941-2016). Het huis en de tuin herbergden een indrukwekkende verzameling kalligrafie van Jan Broes, in steen en op papier. Het beeldje boven de poort in de Loppemstraat is een buste van een De Medici. De maker blijft even onbekend, maar het beeldje werd er geplaatst door Joris Olyslaeghers, vader van de auteur Jeroen en vriend van Jan Broes.

Maar de poëtische regels op de poort in de Loppemstraat zijn een meer dan verdiende hommage aan Katrien (of Katherine) De Groote:

Brugge
je bent het huis van de zwaan
je kleed is van water
je hartslag van klokken
je geur is de geur van vergaan

Katrien De Groote publiceerde in 1973, onder de naam Katrien Broes, de novelle Petrus. Tot verdere publicaties kwam het niet, maar talrijke poëtische teksten, korte gedichten en brieven, verspreid over vrienden en familie, getuigen van een onontdekt talent. Haar mémoires, eveneens geschonken aan haar vrienden en familie, zijn een literair tijdsdocument. We lezen er over de familie in oorlogstijd en over haar kindertijd, met authentieke briefwisselingen. Fragmenten van gesprekken , korte briefjes, wederzijdse ideeën tonen ons de intense vriendschap met Christine D’Haen. Ook met Marguerite Yourcenar, die in De Zomer te gast was, had ze tijdelijk een nauwe band, vastgelegd in enkele brieven.

De poort is een ommetje door de Loppemstraat waard, Katrien de Groote ter ere.

© Jet Marchau