De onheilsberichten over ontlezing en tanende interesse voor literatuur en schone letteren staan vaak haaks tegenover de hoera-verslaggeving over allerlei mooie initiatieven en projecten rond taal, woorden, boeken en schrijvers. Opvallend hierbij is dat lezen alleen (het openen van een boek, dat vervolgens van de eerste tot de laatste pagina lezen en het ten slotte weer dichtslaan) lang niet altijd meer voldoende is. ‘Leesbeleving’ is het nieuwe toverwoord. Boeken openen deuren naar steeds weer andere boeken, er wordt gekookt, gefietst en gereisd zoals in romans, de schrijver zelf wordt partner in het leesproces (waar hij vroeger zijn boek afleverde en kees klaar was), er wordt samen- en ‘slow’-gelezen en blind gedatet met een boek, leesclubs evolueren naar actieve en interactieve praatgroepen die niet langer stilstaan bij alleen maar een gesprek over plot, thema’s en motieven van de gelezen roman, overal in het straatbeeld verschijnen boekenruilkastjes en boekengeefkasten, schrijvers zijn actief op de sociale media en organiseren mee recreatieve en creatieve leesacties. Je kan het lijstje ongetwijfeld zelf nog lang aanvullen.
De meeste van bovengenoemde acties focussen op een creatieve leeshouding. Door gerichte en leuke acties proberen de leespromotors betere boeken en meer leesplezier aan te reiken. Minder talrijk zijn initiatieven die intens werken rond de link tussen schrijven en lezen. Wie zin in taal heeft en plezier aan boeken beleeft, zal ongetwijfeld ook wel eens zin hebben om zelf te schrijven. Door hen aan te moedigen om zelf de pen in de hand te nemen en hen hierin professionele en deskundige begeleiding te bieden (zowel op het zakelijke als het creatieve vlak), kunnen ze uitgroeien tot regionale woordkunstenaars die dan op hun beurt plezier in lezen en schrijven helpen aanwakkeren. Geen saaie schrijversscholen, maar artistieke en stimulerende labo’s die de grens tussen lezen, laten lezen en zelf schrijven doen vervagen. Deelnemers maken kennis met het werk van gerenommeerde schrijvers, maar verkennen ook hun eigen schrijftalenten en praten met gelijkgezinden open en bloot over hun schrijfsels die vaak uitgroeien tot gedegen literair werk.
In Kortrijk en Oostende vond Koen D'haene twee in het oog springende literaire projecten. Maak kennis met De Letterie en De Letterzetter in Jaarwerk MMXX.
Lees meer over het Jaarboek 2020 van VWS.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten