Ipse dixit van Johan Clarysse en Frans Boenders

De Brugse schilder Johan Clarysse en filosoof, dichter, kunstkenner en voormalig producer bij de Openbare Omroep Frans Boenders sloegen onlangs de handen in elkaar en bezorgden de lezer en poëzieminnaar een mooie publicatie die als titel Ipse Dixit (‘hij heeft het zelf gezegd’) meekreeg.

Het boek bevat een recent ontdekte verzameling Latijnse sonnetten van Nemesianus van Carthago die Boenders naar eigen poëtisch welvermogen verdichtte en vertaalde. Ipse Dixit telt op die manier 34 leergedichten over het leven en werk van de presocratici. In zijn voorwoord

schrijft Boenders hoe hij met Pasen 2019 in hartje Tunis op het spoor kwam van een typoscript van een hem nog onbekende Latijnse dichter uit Noord-Afrika die in de derde eeuw na Christus in versvorm het presocratisch gedachtegoed vastlegde. De voorliefde van Frans Boenders kennende voor het sonnet dat hij in zijn inleiding wat gezwollen ‘het compactste, elegantste en, ja volmaakste vormkorset van de Europese poëzie noemt’ zorgt hij in dit boek voor geanimeerde poëtische portretten van onder meer Anaximander de Mileziër, Pythagoras, Parmenides de Eleaat, Zeno, Diogenes van Sinope en Epicurius van Samos. Oerstof en Zielenstof wisselen elkaar in deze sonnetten af.

De beelden van de schilderijen van Johan Clarysse die perfect en toch vrijelijk aansluiten bij de sonnetten maken dit boek mee tot een kleinood. Ipse Dixit is een voldragen en kunstzinnige uitgave van uitgeverij ‘de Gebeten Hond’, hier vooral bekend als uitgever van de prachtige cyclus ‘Het menselijk tekort bij een teveel aan papier’, van de Harelbeekse bibliothecaris en bibliofiel Jan van Herreweghe.

De Gebeten Hond
Recensie bij Doorbraak



Diogenes van Sinope

Denkers maken zelden een druistige jeugd door.
Socrates, Wittgenstein, Nietzche, Heidegger, Kant,
rijk of arm: je kunt geen peil op hen trekken want,
hoe slim elk ook, ze vormen geen eendrachtig koor.

Sommigen, woestijnzanddroog, geven geen gehoor
aan wie, vitaal als Diogenes, de kroon spant
boven wijzen, asceten zonder vaderland,
gehecht slechts aan een denken prikkelend als chloor.

Soms wou de ene van een ander wat leren.
Diogenes, bankierszoon, valsemunter, met
misdaad gemazeld, had ooit Plato's faam besmet;

te koop als slaaf en gevraagd wat hij presteren
kon, antwoordde hij: zorgen voor mezelf en ook
content zijn met haast niets - en nimmer van de kook.




© Frans Boenders


(Tekst: Paul Rigolle)